Cactusvijgen

Vorig jaar rond deze tijd was ik in Puglia. Toen ik aankwam regende en stormde het. Gelukkig kwam de zon snel door, maar het bleef koud voor de tijd van het jaar. Toch had ik een auto gehuurd en kon ik heerlijk rondtoeren door het prachtige landschap. Regelmatig zag ik enorme cactussen met veel fruit.

Gisteren zag ik de cactusvijgen bij mijn Turkse groenteboer liggen. De kleur van zowel de buitenkant als het vruchtvlees is heel divers; geel, groen, zalmroze, bruin en rood. De groenteboer kon me niet meer vertellen dan dat je ze gewoon als fruit kunt eten. En dat je uit moet kijken voor de kleine stekeltjes. Thuis zocht ik op internet hoe je zo’n prickly pear, zoals de Engelsen een cactusvijg noemen, kunt pellen en eten. In dit filmpje zie je hoe je dat simpel doet. Let wel op. Deze meneer heeft de stekeltjes al verwijderd. Ik gebruikte een vork en zelfs nu zit ik nog regelmatig zo’n doorntje uit mijn hand te verwijderen. je voelt ze wel maar ziet ze niet. De eerste vijg pellen ging niet helemaal goed. De tweede al veel beter.
Het vruchtvlees heeft harde pitten, het vruchtvlees smaakt een beetje naar peer (vandaar die Engelse naam). Ik vind ze niet heel bijzonder. Zeker niet als je zo’n moeite moet doen om ze te pellen.