Na enige stops en omzwervingen was ik gearriveerd bij Grotte di Castellana. Maar het was er volledig uitgestorven. Er liep alleen een stel met twee honden. Ik parkeerde de auto en zocht m’n spullen bij elkaar. Even de camera goed instellen… Zie ik de man van het hondenstel druk roepen en gebaren naar de mevrouw, terwijl hij mij ‘stiekem’ in de gaten houdt. Ik weet niet wie hij dacht dat ik was, maar de mevrouw liep terug en ging opeens de hondenpoep opruimen…
Op het terrein van de grotten was helemaal niemand te bekennen. Zou deze attractie wel open zijn. Achter de ruitjes zie ik ook niemand zitten. Opeens komt er iemand en die loopt naar het loket en ja hoor… er verschijnt iemand. Ik kan alleen een lange route mét begeleiding doen. Waarom ook niet, ik ben er nu toch.
Gelukkig kan ik binnen wachten tot de toer start, want het is buiten best koud. En dan bedoel ik niet Italiaans koud. Nee, gewoon ouderwets Hollands koud. Toen ik mijn vliegticket drie weken eerder boekte was het zo’n 20C. Dit is inmiddels naar rond het vriespunt gedaald. Maar om het glas dan toch maar half vol te laten zijn: er zijn nu geen wachtrijen.
Als de toer begint, blijkt dat de groep klein is. We zijn met vijf. Vier Italianen, waarvan er twee uit Australië komen en (ook) niet het heel goed Italiaans spreken. De gids spreekt echter bijna geen Engels. De Austritalianen kijken me regelmatig hoopvol aan als ze iets niet begrijpen, maar als snel ontwikkelt zich een Itengelse taal en snapt iedereen elkaar moeiteloos.
Via een trap bereiken we het startpunt van de tocht. Hier mogen we nog foto’s maken. Daarna is het verboden om te fotograferen.
De grot is op 25 januari 1938 ontdekt door Franco Annelli. De ondergrondse gang ligt 60 meter diep en is zo’n 3 kilometer lang. Het eindpunt is de fantastische Grotta Bianca, die prachtig wordt opgelicht als we binnenkomen. Onderweg zien we veel stalagmieten, stalactieten, fossielen, kolommen en grotten van formaat . Natuurlijk zijn er ook speciale stalagmieten in de vorm van een kasteel en de heilige madonna.
De luchtvochtigheid van de grot is enorm hoog en alle jassen gaan uit. Dat is best grappig te ervaren, want als je in de zomer een grot bezoekt is het er altijd koud. De temperatuur is zo rond de 17C. Dat zegt dus genoeg over de buitentemperatuur, zowel in de zomer als nu.
Ik vond het erg mooi en leuk om te zien. Ik denk dat het vooral prettig was in zo’n kleine groep rondgeleid te worden. Aanrader, maar misschien niet in het hoogseizoen.
Casa Dolceria 