En, zoals ik inmiddels gewend ben, neem ik ook een primo. Deze keer een orecchiette ai pomodori. Simpel, maar meestal zó lekker. Ook deze keer was het een fantastisch gerecht. Dan blijkt maar dat het niet altijd ingewikkeld hoeft te zijn.
Zoals zo vaak, zit ik helaas al weer vol. Geen secondo en geen dolci. Volgende keer mijn bordjes maar niet helemaal leeg eten…
Meer weten over Il cuccundeo, klik dan hier.