Dol ben ik op zoetigheden. En ik heb er -sinds ik in Puglia ben geweest- weer een favoriet bij: dolci promesse La faldacchea.
Ik hoorde er voor het eerst over tijdens mij bezoek aan de familie Lorusso in Conversano. Na een dagje op pad te zijn geweest, kwam ik bij de familie even op adem met een kopje koffie. Natuurlijk kwam het gesprek al snel op eten. De vrouw des huizes vertelde over een lekkernij die de plaatselijke bakker maakt.
Ze vertelde dat de faldacchea een dolce uit Turi (Puglia) is en al wordt gemaakt sinds 1700. Vooral voor bruiloften. Het ‘origineel’ bestaat uit een chocolade-omhulsel met een amandelvulling. Helemaal in het midden zit een fruitgelei. Tegenwoordig zijn ze in alle kleuren, smaken én met allerlei versieringen te verkrijgen.
Ondertussen was de heer des huizes naar buiten gegaan om vervolgens met de faldacchea terug te komen. Mooi ingepakt, met een strik. Het was lastig, maar ik heb gewacht met snoepen totdat ik terug was in Nederland. Helaas bleken ze de reis niet helemaal overleefd te hebben, maar dat deed helemaal niets aan de smaak af. Wat waren (ja, ze zijn op!) ze lekker…