In de bed & breakfast is nog een andere gast. Het blijkt een gepensioneerde dame uit Australië te zijn. Van oorsprong is ze Italiaanse vertelt ze me later. Toen ze zeven jaar was, vertrokken haar ouders naar Australië. Ze is daar altijd gebleven…
Na het eerste wijntje wordt ze wat losser. Ze is 40 jaar getrouwd geweest. Het huwelijk was al lang niet goed. Dus zijn ze na al die jaar toch uit elkaar gegaan. Ze geniet van het single-zijn.
Na het tweede wijntje – het onderwerp is ondertussen Italiaanse mannen – vertelt ze de ware reden voor haar bezoek. Een Italiaanse man. Van haar leeftijd. Ze heeft hem leren kennen via Facebook. En zeven maanden hebben ze gepraat via chat, skype en alle andere mogelijkheden. Ze trok de stoute schoenen aan en boekte een ticket om twee maanden bij hem in te trekken en te kijken of het ‘iets’ zou worden. Alleen één van haar zonen wist de echte reden van het bezoek. ‘Mam, doe je wel voorzichtig,’ zei hij nog.
De charmante Facebook-man bleek een ware potentaat. Boos werd ie omdat ze zijn telefoon -die hij vergeten was- opnam omdat deze bleef rinkelen. Toen viel haar oog op diverse berichtjes van andere vrouwen. Daarna kreeg ze de wind van voren omdat ze per ongeluk ‘iets’ aan de instellingen van de tv had veranderd. Als laatste had ze alleen biologische ingrediënten mogen kopen, want iets anders at hij niet. ‘Ik durfde niets meer uit mezelf te doen. Bang dat hij weer boos zou worden.’ De druppel was dat hij vond dat een vrouw van haar leeftijd toch beter zou moeten weten…
Uiteindelijk heeft ze familie gebeld en is vertrokken. Hij liet niets meer van zich horen. Ze heeft hem nog gebeld. En weer afgesproken. Voor een goed gesprek. Vrienden wil hij blijven. Ze weet het niet.
En tranen rollen over haar wangen als ze het verhaal voor de vierde keer die avond aan mij vertelt…
Casa Dolceria 