Italian style

Tja, en dan mijn auto. Deze keer weer een fijn, klein grijs karretje. Die had ik even aan de boulevard in Pescara geparkeerd, maar die moest ergens anders staan, op een rustiger plek, aldus Graziella. De simpelste manier: keren op de drukke boulevard. Gewoon even achteruit, het fietspad op en draaien… Ze kwam nog achter me aan rennen ‘Zal ik het doen, dit is wel Italian style autorijden…’. Ik besluit het zelf te doen. En als in een wonder, was er opeens geen verkeer en kon ik zo over. Hup, klein straatje in. Luigi had al een plekje bewaard. Dat paste wel… Iets naar voren, naar achter, draaien, nog een keer. En ja hoor, hij staat, maar… nu gaat de achterklep niet meer open. Dan maar weer iets naar voren. ‘Zet ‘m er maar tegenaan, de auto heeft aan de voorkant ruimte genoeg’, zegt Luigi. En daar staat ie dan…